Eylül 29, 2011

Kısmet

Evlendiğimizde salona girerken çalacaktı hesapta pachelbel - canon in d major. Ben şimdi daldan dala atlarken senin çocuk 2 yaşına girmiş, aradan kocaman yedi yıl geçmiş! Engin müzik kültürüme güvenen ve haftasonu evlenen arkadaşa tavsiye ettim biraz evvel, kısmet onaymış meğer. Kısmet gerçekten, yoksa şimdi Karaköy'de bi firmada 2000 tl aylıkla eve -ve sana- ekmek getirmeye çalışan bir baba olmak da vardı. Onun yerine bir günde 2000 harcayabilecek lükse sahip biri oldum. Kader-kısmet her şey, diye boşuna dememiş eskiler. Hayat nerdeeeeen nereyeeee...

5 yorum:

  1. Kalan sağlar bizimdir :/
    Benim de eski erkek arkadaşım evlendi, keşke evlenmeseydi de gay olsaydı.. çok koydu misal... sonra dedim ki evlenseydim, kariyer yapamayacaktım ordan oraya taşınıp duracaktım...
    geçmişi benim gibi çocuklar büyütecektim.. 20 okul değiştireceklerdi... vs vs...
    Olmayınca olmuyor aslında, yani demek yürütememişiz, demek uygun değilmişiz aslında birbirimize ki bitmiş...
    Ne bileyim valla... sonuç; şarkı güzel :)

    YanıtlaSil
  2. Asker, özellikle de denizci çocuğu olmak iyi mi acaba? Adaptasyon yeteneği kazandırdığı şart da, çocukluğu yaşayamadık mı ne???

    YanıtlaSil
  3. Evet rahat kaynasirim. Bana su etkisi oldu... Ozel hayatimda ozellikle ,baglanamiyorum! Cok rahat hoscakal derim...
    Ben yasadim diyorum. Guzel bi cocuklugum oldu.

    YanıtlaSil
  4. valla ben tuttuğumu sikerim, gerisine karışmam..

    YanıtlaSil
  5. ben de arada bakıyorum harcadıgım cok adamlar evlenmiş ve açıkçası acaba diyorum bazen. neyse önümüzdeki maçlara bakalım

    YanıtlaSil